روز چهارم – قرنطینه کرونا در خانه

با سلام و احترام خدمت خوانندگان محترم

با توجه به این‌که دیشب از شدت سردرد نتوانسته بودم خوب بخوابم، ساعت ۴ و نیم صبح از خواب برخواستم. حمام رفتم و قرص های آموکسی سیلین و استامینوفن را راس ساعت مقرر خوردم. یک قاشق عسل را با آبی ولرم خوردم و سعی کردم روز خوبی را آغاز کنم. با توجه به این که این مدل سردردها قبلا هم برایم رخ داده، به نظرم نمی‌تواند علائم کرونا باشد. اما به هر حال نوشته‌ها را مکتوب می‌کنم تا بعد از تست دادن، اگر جواب مثبت شد، بتواند به عنوان مستندات استفاده شود. اول صبح یک لیمو تازه خوردم با آویشن دم کرده. هسته‌های لیمو را در گلدانی کاشته‌ام و ذوق جوانه زدنشان را دارم. هر روز یک ماسک جدید استفاده می‌کنم و ماسک قبلی را در کیسه‌ای پلاستیکی می‌گذارم و درب آن را گره می‌زنم. طبق روال هر روزه، خواندن و تفسیر قرآن را ادامه دادم. امروز برای اولین بار دریافتم که وقتی لیمو و پرتقال را از وسط می‌بریم، بسیاری از دانه‌های آن‌ها نصف می‌شود و با این‌کار فرصت ادامه‌ی حیات را از آن‌ها می‌گیریم. در اتاقم هیچ وقت آینه ندارم و برای اصلاح از دوربین جلو گوشی استفاده کردم. معمولا در خانه هم هیچ‌گاه ساعت نصب نمی‌کنم تا زمان را با طبیعت و وضعیت بدنم پیش ببرم. هرچند کوک کردن ساعت گوشی در روزهای کاری اجتناب ناپذیر است. الحمدالله بعد از صبحانه و با خوردن قرص، سردردم از بین رفته. احساس تنگی تنفس کمی دارم که ممکن است عوارض گلودرد باشد. کاملا حس بویایی و چشایی برقرار است. قرار شده که روز چهارشنبه برای تست به مرکز بهداشت مراجعه کنم. ساعت ۱۵ قرص‌هایم را خوردم و سعی کردم بخوابم، ناحیه پوشانی را کاملا پوشاندم و دمای اتاق را روی ۲۴ درجه تنظیم کردم و پنجره را نیمه باز گذاشتم. با تبادل هوایی که صورت می‌گیرد دمای متوسط حدودا ۲۷ درجه است که با دمای بدن در تعادل است. پس از ۵ ساعت استراحت، بیدار شدم و به مطالعه کتاب‌های مرتبط با علوم قرآنی پرداختم و متنی را پیرامون قرآن شناسی در نقد کتاب التمهید اثر ارزشمند آقای محمد هادی معرفت آغاز کردم.

محمدحسن محمدپور (مسیحا)، بندرعباس، ۸ تیرماه ۱۳۹۹