روز اول – قرنطینه کرونا در خانه

با سلام و احترام خدمت خوانندگان محترم

امروز من و پسر عمویم برای تدفین عمو که به علت کرونا فوت کرده بود به سردخانه‌ی بیمارستان شهید محمدی مراجعه نمودیم و پس از انجام مراحل اداری، غسل، نماز و خاکسپاری انجام شد. این فرایند از ساعت ۷:۳۰ تا ۱۲:۳۰ دقیقه به طول انجامید. متاسفانه با سیاست عادی سازی که مسئولان کشور و بالاخص مسئولان استان هرمزگان در پیش گرفته‌اند، کلیه ی فعالیت‌های مرتبط با انتقال جسد به صورت دستی و توسط خانواده ی متوفا باید انجام شود. این فعالیت‌ها شامل خارج کردن جسد از سردخانه بیمارستان شهید محمدی، انتقال آن به آمبولانس، خارج کردن جسد از آمبولانس به محیط غسالخانه، در آوردن جسد از کاور و انتقال آن به سکوی غسل، انتقال جسد کفن پیچ شده به محیط بیرونی زیر سایبان برای برگزاری نماز میت، سپس انتقال جسد به قبر در قطعه مخصوص دفن فوت شدگانِ کرونایی (قطعه ۱ غربی) و در نهایت قرار دادن آن در قبر است. مسئولان تدفین حتی از خاک ریختن بر روی جسد نیز سرباز می‌زنند. ناظر بهداشت نیز گویی با کارگران همزیستی مسالمت‌آمیزی دارد. کارگران با ماسکی معمولی پر از خاک، بدون گان و لباس مناسب هستند. تنها یک نفر از آن ها با اصرار گان می‌پوشد آن هم گانی نازک که به محض پوشیدن، از چند ناحیه پاره می‌شود. تقریبا این فرایند برای فوت شدگان پیش از کرونا نیز مرسوم بود، اما توقع می‌رفت با بازتاب‌هایی که در شبکه‌های تلویزیونی از رعایت پروتکل‌های بهداشتی و مکانیزم‌های نظارتی گزارش می‌شود، روند تدفین به صورت خودکار تسهیل و تسریع شده باشد و این فرایندها دیگرگونه انجام شود. در طی این فرایند چندین بار دستکش و بند ماسک تنفسی من پاره شد، هرچند تا توانستیم سعی نمودیم که با تعویض دستکش و استفاده از ماسک‌های جدید از خودمان محافظت کنیم. لازم به ذکر است در حالی که ما دو نفره رفته بودیم و از خانواده و آشنایان خواهش کرده بودیم که هیچ کس (حتی خانواده متوفا، برادران، خواهران و …) مراجعه نکند، این فرایندها به حداقل چهار نفر مرد نیاز داشت.

با این‌که احتمال بروز بیماری در روزهای آتی برای بنده و پسرعموی عزیزم وجود دارد، کارهایی را که در جهت جلوگیری از بیماری و هم‌چنین پیشگیری از انتقال آن به اعضای خانواده انجام داده‌ام را در این پست و پست های بعدی می‌نویسم. اگر به لطف خداوند مبتلا نشدیم، شاید این پیشگیری‌های تجربه‌ای مستند برای بکارگیری سایر عزیزان باشد. اگر مبتلا شدیم و پس از دوران قرنطینه به زندگی طبیعی بازگشتیم، در پیشگاه محققان و پژوهشگرانِ تاریخ و علم، سندی از یک رویداد خواهد بود. چنانچه که مبتلا شدیم و در نهایت پایان عمر من فرا رسید، باشد که لحظه‌های پایانی عمرم را با خدمتی به خلق خدا به پایان رسانده باشم و این مستندات در تاریخ به یادگار بماند. پیشاپیش از این که ممکن است خاطر شما را مکدر کنم، پوزش می‌طلبم و امیدوارم که همیشه سالم، شاد و امیدوار باشید.

ما در این مراسم یک اسپری الکل ۷۰ درصد طبی که حدودا نیم لیتر حجم داشت به همراه یک بسته دستکش، چند ماسک فیلتردار و دو ماسک ان ۹۵ به همراه داشتیم. پس از اتمام خاکسپاری بدون هیچ توقف و مراجعه‌ای به مکانی دیگر، به سوی خانه (محل قرنطینه) حرکت کردیم. در پارکینگ ساختمان قبل از پیاده شدن از ماشین کل ماشین، لباس‌ها و بالاخص کف و روی کفش‌ها را با اسپری الکل کاملا ضدعفونی کردیم. کفش‌ها را در ورودی بیرونی خانه در آوردیم و کلیه‌ی لباس‌های بیرونی را از تن خارج نمودیم و مستقیما در ماشین لباس شویی آن‌ها را دوبار شست و شو دادیم، خودمان را با یک دمپایی رو فرشی تمیز به حمام رساندیم و چندین بار با صابون و شامپو کل بدنمان را شستیم. دقت کنید که تمام انگشت‌های دست و پا و پوسته‌ی سر، موها و سطح پوست بدن با دقت تمیز شود. مستقیما با خروج از حمام به دورترین اتاق نسبت به محل نشیمن خانواده منتقل شدیم. پنجره را نیمه باز کردیم و کولر را روی دمای متعادلی قرار دادیم تا تبادل هوا صورت گیرد. برای گفتگو با اعضای خانواده یک صندلی را در فاصله‌ی بیش از ۵ متر قرار دادیم و خودمان در دورترین نقطه اتاق قرار گرفتیم. خوشبخانه این اتاق دارای بالکنی است که شیر آب نیز دارد. این صندلی برای تعامل اعضای خانواده و یا انتقال اشیا و مواد غذایی است. هرچند بهتر است در خانه‌ای که قرنطینه هستید هیچ کسی زندگی نکند، اما این شرایط با افزایش تعداد مبتلایان در استان هرمزگان برای همه مقدور نیست. اعضای خانواده می‌توانند غذا یا وسایل مورد نیاز را درون سینی پلاستیکی بگذارند و آن را روی سرامیک کف خانه سر دهند. من هم بعد از استفاده از وسایل، آن‌ها را با اسپری الکی ضدعفونی می‌کنم و مجددا به سمت صندلی هدایتش می‌نمایم. اگر در خانه کسی به جز شما حضور ندارد، افراد می‌توانند پشت درب خانه این کار را انجام دهند و حتما باید از ماسک و دستکش استفاده کنند. برای رفتن به دست شویی و یا حمام، ابتدا ماسک می‌زنید، دست‌ها و کف دمپایی رو فرشی، لباس و بدنتان را با اسپری الکل ضد عفونی می‌کنید. دقت کنید که هواکش سرویس‌ها باید در طول قرنطینه به طور مستمر روشن باشد.

وسایلی در اتاق قرنطینه باید در دسترس قرار گیرد که در طول روز به آن‌ها نیاز دارید در ذیل فهرست شده است:

• لباس های خانگی مورد نیاز، لباس ها را پس از استفاده در کیسه ی زباله قرار دهید و درب آن را ببندید. اعضای خانواده برای شست و شو، پیش از باز کردن درب کیسه از ماسک و دستکش استفاده می کنند. بهتر است حداقل دوبار با مواد شوینده لباس ها شست و شو داده شود و در معرض تابش مستقیم نور خورشید باشد.
• صابون مایع، صابون یا ژل شست و شوی صورت، شامپو، خمیردندان، مسواک و نخ دندان
• یک بسته نمک برای غرغره آب نمک که در طول روز به صورت مستمر انجام می شود.
• یک اسپری الکل برای ضدعفونی هر ظرف یا لباسی که از اتاق قرار است خارج شود
• یک نمک دان
• چند لیمو ترش
• یک شیشه عسل
• یک شیشه گلاب – سعی کنید به جای نوشیدن آب، آب را با گلاب بنوشید.
• یک فلاکس آب جوش، برای محلول آب لیمو و عسل که در طول روز حداقل سه بار خورده می شود. آویشن دم کرده نیز بسیار مفید است.
• قاشق، چنگال، چاقو و قاشق چای خوری
• دو لیوان شیشه ای برای چای و نوشیدنی ها
• یک ظرف بزرگ که در آن محتوای آب و آب ژاول (وایتکس) است برای قرار دادن ظرف های استفاده شده در آن
• یک سطل زباله درب دار که در آن پلاستیک کشیده شده باشد.
• یک بسته ماسک تنفسی
• یک بسته دستکش یک بار مصرف
• چند بسته دستمال کاغذی، اگر شیر آب در اتاق در اختیار ندارید، حتما یک بسته دستمال مرطوب و یک بسته پد الکی برای نظافت در اتاق داشته باشید.
• چند کاغذ و قلم، برای نوشتن متن یا در صورتی که امکان گفتگو فراهم نشد
• یک لپ تاپ و شارژرش برای انجام کارهای اینترنتی، کارهای شغلی
• شارژر و تلفن همراه یا تلفن ثابت
• تشک، بالشت و پتو، حوله شخصی
• قرص ویتامین دی، قرص جوشان ویتامین سی

 

کارهایی که در روز اول قرنطینه انجام دادم به شرح زیر است:

• آب نمک غرغره کردم.
• فایل صوتی برای اطلاع عزیزانم ضبط کردم تا در جریان مراسم خاکسپاری باشند. (این صدا توسط برادر بزرگوارم جناب آقای ارسلان اردشیری در گروه مسئولان استان هرمزگان منتشر شد)
• با نزدیکانم تماس گرفتم که صدایشان را بشنوم.
• پیامی را آماده کردم که پاسخگویی به پیام های دریافتی را تسهیل کند.
• گوشی را بی صدا کردم و تا می‌توانستم استراحت نمودم تا بدنم در خواب بتواند فرایند ترمیم را از سر گیرد.
• با پسرعمویم که در خاکسپاری همرام بود تماس گرفتم و حالش را جویا شدم.
• به پیام های دوستان و آشنایان به صورت مجازی پاسخ دادم.
• شروع به نوشتن وصیت نامه جدید کردم.
• آب لیمو و عسل، آب پرتقال طبیعی و شام خوردم.
• اتمام کارهای نیمه تمام شغلی را از سر گرفتم تا در طول مدت قرنطینه امیدوارانه کارهای گذشته را پیش ببرم.
• فایل‌های صوتی تفسیر قرآن را از اینترنت دانلود کردم تا ذهن و دلم با شنیدن آیات قرآن آرام گیرد و در معانی آیات اندیشه کنم.
• از آغاز قرنطینه نوشتن درک و فهم خود در خصوص آیه‌های قرآن را آغاز کرده بودم که ان شاء الله ادامه خواهم داد.
• چون بالکن و گلدان‌های بسیاری در اتاقم وجود دارد، کمی به آن‌ها رسیدگی کردم و زمانی را برای تماشای گل‌ها اختصاص دادم.
• چند کتاب الکترونیکی و چند کتاب فیزیکی را در دسترس قرار دادم که در زمان دراز کشیدن، بتوانم مطالعه کنم.
• با مشورت با افراد آگاه، قرار شد که سه الی پنج روز دیگر برای تست کرونا اقدام کنم تا از وضعیت سلامت جسمی مطلع گردم.
• متن جاری را برای شما عزیزان به یادگار نوشتم.
• در سامانه سلامت دولت ثبت نام کردم و پیام زیر را دریافت نمودم.

محمدحسن محمدپور (مسیحا)، بندرعباس، ۵ تیرماه ۱۳۹۹

 

جناب آقای محمدحسن محمدپور
با تشکر از مشارکت شما به اطلاع می رساند؛ شما نیاز به استراحت در منزل داشته و ضمن رعایت نکات بهداشتی چنانچه در روزهای آتی احساس تنگی نفس داشته و یا با علایم شدیدتری از تب/لرز/سرفه خشک/ گلودرد مواجه شدید با پایگاه سلامت/خانه بهداشت منطقه سکونت خود تماس بگیرید.

با توجه به حضور فرد مبتلا به کرونا و یا ترخیص شده از بیمارستان در خانواده و یا نزدیکان شما، لازم است به منظور حفظ سلامت خود و سایر افراد خانواده نسبت به انجام موارد زیر اقدام نمایید:

مرتب دستهای خود را بشوئید و از تماس دست با صورت خودداری کنید.

  محل هایی از اتاق که بیمار با آنها در تماس است باید به طور مکرر شسته و ضدعفونی شوند.

هر فردی که با وسایل بیمار تماس داشته باشد، باید دست های خود را با آب و صابون بشوید. حوله نباید مشترک باشد و برای خشک کردن دستها ترجیحا به جای حوله از دستمال کاغذی استفاده نمایند.

دستشویی، حمام و کلیه سطوح توالت باید حداقل روزی یک بار شستشو و ضد عفونی شود. افراد خانواده برای شستشوی سطوح و جابجایی وسایل باید دستکش یک بار مصرف داشته باشند.

دستکش، ماسک یا هر پوشش یک بار مصرف دیگر که در مراقبت بیمار از آن استفاده می شود باید در سطل آشغال درب بسته حاوی کیسه نایلونی قرار داده شود.

 

دستور قاطع استاندار هرمزگان به علوم پزشکی استان و شهرداری بندرعباس؛

اصلاح خدمات رسانی به بیماران و خانواده متوفیان/متولیان باید پاسخگوی افکار عمومی باشند

دکتر همتی استاندار هرمزگان در پی انتشار فایل صوتی یکی از بستگان متوفی در خصوص نحوی خدمت رسانی و شرایط دفن و کفن اموات، دستور بررسی سریع و برخورد قاطعانه با عوامل آن را به دانشگاه علوم پزشکی استان و شهرداری بندرعباس صادر کرد.

استاندار هرمزگان همچنین از متولیان امر در این حوزه خواست تا پاسخگوی افکار عمومی در جامعه باشند و هر چه سریع تر مسئله را پیگیری و بررسی کنند.

وی تاکید کرد: خانواده های داغدار نباید دغدغه کفن و دفن را نیز داشته باشند و باید در این خصوص اقدامات لازم از سوی متولیان امر انجام گیرد.

 

 

 

 

اتاق قرنطینه من همان اتاق کاری است که در آن کتاب می نویسم

برچسب ها: استان هرمزگان تجربه بیمار کرونایی چگونه در قرنطینه زندگی کنیم خاکسپاری روزشمار قرنطینه سال کرونایی قرنطینه کرونا گمرون محمد حسن محمد پور محمدپور محمدحسن محمدپور مستندسازی تجربه های شخصی مستندسازی یک بیمار کرونایی نحوه زندگی در زمان قرنطینه